Art_Inkubator w Fabryce Sztuki mieści się w charakterystycznych dla Łodzi budynkach pofabrycznych z czerwonej cegły.
Decyzja, żeby w budynkach należących przed wojną do zakładów Karola Scheiblera i Ludwika Grohmana, a później do Uniontexu, powstało centrum kultury i przedsiębiorczości, zapadła w lutym 2008 roku. Pod porozumieniem podpisali się m.in. przedstawiciele Urzędu Miasta, Urzędu Marszałkowskiego i Fabryki Sztuki. Zanim teren zamienił się w plac budowy upłynęły kolejne trzy lata, potrzebne na przygotowanie projektu i zdobycie pieniędzy. Z 32 milionów wydanych na rewitalizację, połowa pochodziła z funduszy europejskich, a druga z budżetu Łodzi.
Budynek A
pow. użytkowa wraz z łącznikiem 2651,67 m.kw.
Budynek został podzielony funkcjonalnie na trzy części. Na parterze znajduje się kawiarnia z przestrzenią co-workingową i antresolą oraz sala koncertowa. Na I piętrze - zespoły pracowni o różnym profilu (m.in. ceramiczna, atelier fotograficzne), a także wyciszona sala konferencyjo-szkoleniowa na 60 miejsc. Na II piętrze - pomieszczenia biurowe dla firm i pracowników oraz sala konferencyjno-szkoleniowa na 90 miejsc. Budynek jest wyposażony w instalacje audiowizualne dla urządzeń medialnych.
Budynek był częścią tzw. „wykańczalni S” i spełniał funkcję magazynu towarów niegotowych. Podczas modernizacji zachowano wszystkie elementy konstrukcyjne, w tym słupy żelbetowe o przekroju kwadratuo raz zaprojektowano nową stalowo-żelbetową klatkę schodową.
Budynki B i C
pow. użytkowa: 4 240 m.kw
Budynki B i C to dwa odrębne budynki połączone przeszklonym pasażem z windą panoramiczną. W budynku B na parterze znajduje się Muzeum Miejsca, w którym można obejrzeć przedmioty znalezione podczas prac adaptacyjnych. Tuż obok mieszczą się cztery galerie artystyczne przeznaczone dla przedsiębiorców rezydujących w Art_Inkubatorze. Na parterze budynku C przygotowano wielofunkcyjną salę widowiskowo-koncertową wyposażoną w reżyserkę i system elektronicznego inspicjenta. Pierwsze i drugie piętra obu budynków zajmują sale przeznaczone na działania artystyczne i ekspozycyjne.
Pierwotnie budynki pełniły funkcje magazynowe. Ściany doprowadzono do oryginalnego wyglądu, zachowano też konstrukcję fragmentu stropodachu z blachy falistej giętej w łęki oraz drewniane konstrukcje dachu. We wszystkich pomieszczeniach wystawowych na piętrach pozostawiono istniejącą podłogę drewnianą, uzupełniając deski tam, gdzie było to niezbędne. W przeszklonym łączniku zastosowano oryginalne płyty żeliwne na posadzce oraz fragmenty posadzki z cegły klinkierowej (w miarę możliwości historycznej, wydobytej spod wtórnych warstw posadzki budynków B i C). W obiekcie zachowano historyczne balustrady i okiennice oraz część drzwi.
Otoczenie budynków A, B i C zostało dopasowane do historycznego charakteru budynków.
Oryginalna posadzka na terenie wokół budynków wykonana była najprawdopodobniej z kamienia polnego. Usunięto więc wtórne płyty betonowe, a płyty żeliwne przeniesiono na posadzki do wnętrz budynków, przywracając tym samym pierwotny poziom terenu. Wzdłuż budynku A biegną zachowane tory bocznicy kolejowej. Podczas modernizacji rozbiórce uległo kilka wtórnie dodanych elementów, dobudowano zaś stację transformatorową nawiązującą do charakteru budynków oraz miejsca parkingowe. Zachowano historyczne ogrodzenie terenu od strony ul. Tymienieckiego. Na terenie znalazły się obiekty małej architektury - ławki, poidełko, stojaki rowerowe, donice betonowe i kosze na śmieci.
Budynki w skrócie
Budynek A:
- biura i pracownie Rezydentów,
- pracownie ogólne,
- sale konferencyjne,
- sala spotkań biznesowych,
- kawiarnia,
Budynki B i C (połączone szklanym dachem):
- sale produkcji artystycznej,
- scena,
- szatnia,
- studia Rezydentów
